(၁) သစၥာေလးပါးတို႔ကုိ မသိျခင္း 'အဝိဇၨာ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပဳျပင္စီရင္မႈ 'သခၤါရ' တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
(၂) ျပဳျပင္စီရင္မႈ 'သခၤါရ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သိမႈ 'ဝိညာဏ္' သည္ ျဖစ္၏။
(၃) သိမႈ 'ဝိညာဏ္'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ 'နာမ္႐ုပ္' သည္ ျဖစ္၏။
(၄)'နာမ္႐ုပ္'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ 'အာယတန' ေျခာက္ပါးသည္ ျဖစ္၏။
(၅) 'အာယတန' ေျခာက္ပါးဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေတြ႕ထိမႈ 'ဖႆ' သည္ ျဖစ္၏။
(၆) ေတြ႕ထိမႈ 'ဖႆ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'သည္ ျဖစ္၏။
(၇) ခံစားမႈ 'ေဝဒနာ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တပ္မက္မႈ 'တဏွာ'သည္ ျဖစ္၏။
(၈) တပ္မက္မႈ 'တဏွာ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စြဲလမ္းမႈ 'ဥပါဒါန္' သည္ ျဖစ္၏။
(၉) စြဲလမ္းမႈ 'ဥပါဒါန္'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ 'ဘဝ'သည္ ျဖစ္၏။
(၁ဝ)'ဘဝ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပဋိသေႏၶေနျခင္း 'ဇာတိ' သည္ ျဖစ္၏။
(၁၁) ပဋိသေႏၶေနျခင္း 'ဇာတိ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အုိျခင္း 'ဇရာ', ေသျခင္း 'မရဏ' သည္ျဖစ္၏။
(၁၂) အုိျခင္း 'ဇရာ', ေသျခင္း 'မရဏ'ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စုိးရိမ္ပူေဆြး ျခင္း 'ေသာက'၊ ငုိေႂကြးျခင္း 'ပရိေဒဝ'၊ ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္း 'ဒုကၡ'၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း 'ေဒါမနႆ'၊ ျပင္းစြာပူေလာင္ျခင္း 'ဥပါယာသ' တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္၏။ ဤဆုိခဲ့ၿပီး ေသာနည္းျဖင့္ခ်မ္းသာႏွင့္ မေရာေသာ ဤဆင္းရဲမႈ အစုအပံု၏ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚ ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သုတၱန္နည္း-မွ၊ ဝိဘဂၤၤပါဠိေတာ္၊ အဘိဓမၼာပိဋက။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
'ဆုေတာင္း'
'နားဆင္ဖုိ ့'
'စကားလက္ေဆာင္'
0 comments:
Post a Comment