လမ္းျပၾကယ္

ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏တုိးတတ္မႈမွန္သမွ်သည္ ဗုဒၶ၀ါဒ၌သာအေျခခံ၍ ဗုဒၶသာသနာဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏က်႐ႈံးျခင္းပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

အသီးသီးတတ္ေသာ သစ္ပင္တုိ႔သည္ အသီးတုိ႔ျဖင့္ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးျပဳတတ္ကုန္၏၊
ျမစ္ေခ်ာင္းတုိ႔သည္ ေရျဖင့္ သတၱ၀ါတုိ႔ကို ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊ ႏြားမတုိ႔သည္
ႏုိ႔ရည္ျဖင့္ လူတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊ ႏြားထီးတုိ႔သည္လည္း
ေကာက္ပဲသီးႏွံတုိ႔ျဖင့္ လူတုိ႔ကို ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊ “ေန” သည္
ေႏြးေသာေရာင္ျခည္ျဖင့္ လူတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးျပဳ၏၊ “လ” သည္လည္း
ေအးျမေသာေရာင္ျခည္ျဖင့္ လူတုိ႔ကို ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ လူတုိ႔သည္
လူအခ်င္းခ်င္း ေက်းဇူးျပဳ ေကာင္းက်ဳိးျပဳရမည္သာ ျဖစ္သည္။

ေျမႀကီးေပၚ ေရာက္လာေသာလူတုိ႔သည္ လူ႔ေလာကကို ေက်းဇူးျပဳမွ
ဤကမၻာေျမေပၚ၀ယ္ေနရက်ဳိးနပ္မည္၊ လူတုိ႔သည္ အထက္ေဖၚျပပါ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာ
အရာ၀တၳဴတုိ႔ႏွင့္ လုံးလုံးမတူ ထူးျခားသည္သာျဖစ္၏။ အေၾကာင္းအက်ဳိးကို နားလည္သည္၊
အေကာင္းအဆုိးကို သိျမင္သည္၊ ဆင္ျခင္တုံးတရားရွိသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္
ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ရခဲစြာလွ လူ႔ဘ၀ကို ရၾကသူတုိ႔သည္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရန္မွာ “ငါသည္
လူသားတုိ႔အတြက္ ဘာေတြကို ထားျပစ္ခဲ့မလဲ” “ငါသည္ ငါ့အတြက္ ဘာေတြကို ယူသြားမလဲ”၊
ဤအခ်က္ကို အေလးအနက္ လူသားတုိင္း စဥ္းစားဆင္ျခင္အပ္ေလသည္။

သိဒၶတၳေဂါတမ ျမတ္ဗုဒၶသည္ အ႐ုိးေၾကေၾက အေရဆုပ္ဆုပ္ အားထုတ္ေတာ္မူ၍
သတၱေလာကႀကီးအတြက္ ဓမၼတစ္ခု ထားရစ္ခဲ့ေလသည္၊ သတၱ၀ါအားလုံးစားသုံး၍
မကုန္ႏုိင္ေအာင္ ရွိေပသည္။ ေလာက၌ ကံစြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ၀ီရိယစြမ္း ရွိသူတုိ႔ကား
ရွားပါးကုန္၏၊ ကံစြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ၀ီရိယစြမ္း နည္းပါးသူတုိ႔သာ မ်ားျပားကုန္၏။
ကံစြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ၀ီရိယစြမ္း ႀကီးမားသူတုိ႔သည္ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယအား
နည္းပါးသူတုိ႔၏ မွီခုိ အားထားရာ ျဖစ္သင့္ေပသည္။